Επιστημονικό Συμπόσιο

Υπό την αιγίδα της Α.Ε. του  Προέδρου της Δημοκρατίας

κ. Κάρολου Παπούλια

Επιστημονικό Συμπόσιο «Όταν κινδυνεύουν τα παιδιά»

στις 15 & 16/10/2010

στο Αμφιθέατρο του Μεγάρου Θεοδώρου Β. Καρατζά της Εθνικής Τράπεζας

στη μνήμη Κωνσταντίνου Ε. Σέκερη

ομ. Καθηγητή Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

& Προέδρου Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος

Ευγενική Χορηγία: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Το αναλυτικό πρόγραμμα του συμποσίου θα ανακοινωθεί προσεχώς.

Από To Κέντρο Μελετών Εκπαίδευσης και Επαγγελματικής Κατάρτισης Πολύτεκνης Μητέρας "ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ"

Με  το Δήμο Αθηναίων (Οργανισμό Νεολαίας και Άθλησης) και το Δήμο Αμαρουσίου συνδιοργανώνουμε φέτος το 12ο φεστιβάλ για την ημέρα της μητέρας που έχουμε καθιερώσει  να γίνεται κάθε χρόνο σε συνδυασμό με την παγκόσμια ημέρα για την οικογένεια (15 Μαΐου). Το φεστιβάλ θα είναι 2ήμερο Σάββατο 8 και Κυριακή  9  Μαΐου 2010  και θα περιλαμβάνει:

Σάββατο 9 πμ.: Πολύτεκνες μητέρες συνθέτουν στην πλατεία Κλαυθμώνος έναν ανθοτάπητα με υλικό από τα φυτώρια του Δήμου Αθηναίων στέλνοντας ευχές για την  μητέρα στα πέρατα του κόσμου.

12.00 πμ.: Ημερίδα στο Αμαλίειο Ίδρυμα (Μαρούσι, δίπλα στο ΚΑΤ),  με θέμα:

 ''Η ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ 2010''

Εισηγητές:
Βασίλης Οικονόμου πρόεδρςο της Διαρκούς Επιτροπής Ισότητας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Κοινοβουλίου
Φραγκίσκος Παρασύρης μέλος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου
Γιάννης Πανούσης καθηγητής Νομικής (πρώην πρύτανης Δημοκρίτειου)

Πατρίνα Παπαρρηγοπούλου καθηγήτρια Νομικής

Βασιλική Ι. Γκουντσίδου - Ιακώβου φυσικός ραδιοηλεκτρολόγος

Χαιρετισμοί από:

Φώφη Γεννηματά, Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Μαρία Στρατηγάκη, Γενική Γραμματέα Ισότητας των φύλων
Γεώργιο Πατούλη Δήμαρχο Αμαρουσίου

14.00 μμ.: Το θεατρικό εργαστήρι του Μητέρας Έργον παρουσιάζει μονόπρακτα από την καθημερινότητα της οικογένειας.

Διευθύνει η Ελπίδα Σίσκου, αφηγείται η Παναγιώτα Μαυρίδου-Μητροπούλου

15.00 μμ.: Γεύμα προς τιμήν της μητέρας από το Δήμαρχο Αμαρουσίου Γιώργο Πατούλη

18.00 μμ.: Στην πλατεία Κλαυθμώνος διανομή ενημερωτικού υλικού,

Κυριακή 9 Μαΐου, ώρα 12 στην Πλατεία Κλαυθμώνος:

Εγκαίνια του ανθοτάπητα έκτασης 15Χ15 που συνέθεσαν  πολύτεκνες μητέρες μέλη του Κέντρου μας και μουσικοχορευτικό πρόγραμμα

Συμμετέχουν η Φιλαρμονική του δήμου Αθηναίων και η ομάδα χορού (από μητέρες) Danza Libre

            Το τριήμερο φεστιβάλ θα κλείσει με την ξενάγηση των μελών μας (που προέρχονται από όλη την Ελλάδα) στο Μουσείο της Ακρόπολης, στους  ιστορικούς χώρους της Αθήνας, στο Πλανητάριο και τέλος  στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με τη  συνάντηση του δ.σ. του κέντρου μας,  με τον  Πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου, κ. Φίλιππο Πετσάλνικο στον οποίο και  θα παραδοθεί ο φάκελος με τα αποτελέσματα των  εργασιών  του φόρoυμ.

Σας περιμένουμε στις εκδηλώσεις μας
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΑΣ 

Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε
Ευγενία Κατούφα 69 72 40 93 56

Επισημάνσεις των Επιμελητών Ανηλίκων σχετικά με το νέο σχέδιο νόμου

Με αφορμή το σχέδιο νόμου «Βελτιώσεις της ποινικής νομοθεσίας για τους ανήλικους δράστες και ίδρυση νομικού προσώπου για την πρόληψη και αντιμετώπιση της θυματοποίησης και της τέλεσης αξιοποίνων  πράξεων από ανηλίκους» και τη δημόσια διαβούλευση που ακολούθησε, η Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων της Αθήνας επανήλθε στην κατάθεση των προβληματισμών των επιμελητών ανηλίκων για την πολιτική μεταχείρισης των ανηλίκων παραβατών και έθεσε υπόψη του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κάποιες κρίσιμες παρατηρήσεις.

Οι επιμελητές ανηλίκων αξιολογούν ως πολύ θετικές τις βελτιώσεις που επιχειρούνται στο πεδίο του ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου. Επιπρόσθετα, και μεταξύ άλλων, επισημαίνουν τα εξής:

• Η σωφρονιστική πραγματικότητα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από τον νομοθέτη και να αποκλεισθεί η πιθανότητα άτομα κάτω των 16 ετών να εγκλείονται στα ειδικά καταστήματα κράτησης, το δε ανώτατο όριο επιβολής του περιορισμού να μην υπερβαίνει τα δέκα έτη, ενώ να παρέχεται η δυνατότητα στο δικαστήριο να αναστέλλει με όρους ή να μετατρέπει σε χρηματική την ποινή του περιορισμού.

• Είναι απολύτως αναγκαίο το δικαστήριο να δύναται να επιβάλλει αναμορφωτικά και θεραπευτικά μέτρα και στην ηλικιακή ομάδα 18-21 ετών καθώς: α)το μεταβατικό στάδιο προς την ενηλικίωση φαίνεται να έχει επιμηκυνθεί και άρα πρέπει να κρίνεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση ποια είναι η αναγκαία και σκόπιμη ποινική μεταχείριση του κατηγορούμενου, β) η εκδίκαση μετά τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας αποτελεί δυσμενή συνέπεια της καθυστέρησης στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης και τούτο δεν πρέπει να αποβαίνει εις βάρος των ανηλίκων κατηγορουμένων, ενώ τέλος γ) παραμένει αδιευκρίνιστη, υπό το νέο νομοθετικό καθεστώς, η ποινική μεταχείριση κατηγορουμένων που εκδικάζονται μετά τη συμπλήρωση του 18ου έτους για πράξη πλημμεληματικού χαρακτήρα.

• Κρίνεται πολύ σημαντικό για τον διορισμό δικαστών ανηλίκων αλλά και για τον διορισμό εισαγγελέων ανηλίκων να απαιτούνται ως αναγκαία προϋπόθεση τυπικά και ουσιαστικά προσόντα σύμφωνα και με την αρχή της εξειδικευμένης μεταχείρισης του ανηλίκου.

• Εκτιμάται ως αναγκαίο κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο των δικαστηρίων ανηλίκων να παρίσταται επιμελητής ανηλίκων, προκειμένου να παρέχονται στο δικαστήριο διευκρινήσεις αναφορικά με τη διενέργεια της κοινωνικής έρευνας, η δε έλλειψη της τελευταίας να αποτελεί ρητά σημαντικό αίτιο αναβολής της δίκης. Γενικότερα η έκθεση κοινωνικής έρευνας να λαμβάνεται υπόψη σε όποια διαδικασία αφορά σε ανήλικο παραβάτη του νόμου.

• Θα ήταν σκόπιμο να εξαιρεθεί από τους περιοριστικούς όρους η περίπτωση της τοποθέτησης του ανηλίκου σε ίδρυμα αγωγής, αφού ο περιοριστικός όρος τίθεται προκειμένου να εξασφαλισθεί η παρουσία του κατηγορούμενου στο ακροατήριο χωρίς να του στερηθεί προηγουμένως η ελευθερία του.

• Θα πρέπει κατά σαφή τρόπο η αρμοδιότητα των ΕΠΑ να επικεντρωθεί στο πεδίο της πρόληψης της θυματοποίησης των ανηλίκων και της τέλεσης αξιοποίνων πράξεων από ανηλίκους (πρωτογενής και δευτερογενής πρόληψη) σε αντιδιαστολή με την αρμοδιότητα των Υπηρεσιών Επιμελητών Ανηλίκων που αναπτύσσεται αποκλειστικά στο αμιγές πεδίο της ποινικής δικαιοσύνης (σε αναφορά με το Δικαστήριο και την Εισαγγελία Ανηλίκων).

• Είναι σκόπιμο το υπό ίδρυση νομικό πρόσωπο να αναπτύξει τη δράση του στον εκπαιδευτικό και ερευνητικό τομέα, προωθώντας καινοτόμα σχέδια δράσης και υποστηρίζοντας τις υπάρχουσες δομές και υπηρεσίες του δημοσίου τομέα στην υλοποίησή τους.

• Είναι απαραίτητο να εξασφαλισθεί η δυνατότητα παράστασης του ανηλίκου με συνήγορο σε όλα τα στάδια της ποινικής διαδικασίας, ιδιαίτερα δε όταν τούτη αφορά σε πράξη κακουργηματικού χαρακτήρα οπότε το δικαίωμα αυτό θα πρέπει να επεκτείνεται στο στάδιο της ανάκρισης και της προανάκρισης.

• Η δυνατότητα συνεκδίκασης ανηλίκου με ενήλικο κατηγορούμενο θα πρέπει ρητά να περιορισθεί  στα πλημμελήματα αρμοδιότητας μονομελούς πλημμελειοδικείου.

• Τέλος, τα ζητήματα του ποινικού μητρώου με έμφαση στις διατάξεις που αφορούν σε ανηλίκους θα πρέπει να επανεξετασθούν συνολικά για την αποφυγή του στιγματισμού τους και την προώθηση της κοινωνικής και εργασιακής τους ένταξης.

Κατεβάστε το αρχείο με τις επισημάνσεις σε αναλυτική μορφή

ΠΗΓΗ:theartofcrime.gr

Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι

 Δανειζόμαστε το κείμενο απο  το blog stavrovelonia

"Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι» ρώτησε τον κ.Κ. η μικρή κόρη της σπιτονοικοκυράς του «θα φέρονταν τότε καλύτερα στα μικρά ψάρια;»

«Σίγουρα» απάντησε αυτός.

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα έφτιαχναν στην θάλασσα για τα μικρά ψάρια τεράστιες κασέλες με διάφορες τροφές μέσα, τόσο φυτά όσο κα ζώα. Θα φρόντιζαν να έχουν οι κασέλες πάντα φρέσκο νερό και θα έπαιρναν εν γένει διάφορα υγειονομικά μέτρα. Όταν π.χ. ένα ψαράκι τραυμάτιζε το πτερύγιό του, τότε οι καρχαρίες θα του έβαζαν αμέσως έναν επίδεσμο, για να μην τους πεθάνει πριν την ώρα του. Για να μην είναι τα ψαράκια μελαγχολικά, θα διοργανώνονταν που και που μεγάλες γιορτές στο νερό, γιατί τα χαρούμενα ψαράκια έχουν καλύτερη γεύση από τα μελαγχολικά. Θα υπήρχαν φυσικά και σχολεία μέσα σε αυτές τις κασέλες. Στα σχολεία αυτά τα ψαράκια θα μάθαιναν πώς να κολυμπάνε στο στόμα των καρχαριών. Θα χρειάζονταν π.χ. τη γεωγραφία για να μπορούν να βρίσκουν τους μεγάλους καρχαρίες που θα βρίσκονταν κάπου τεμπελιάζοντας. Το σπουδαιότερο θα ήταν φυσικά η ηθική διαπαιδαγώγηση των μικρών ψαριών. Θα διδάσκονταν ότι το υψηλότερο και ωραιότερο ιδεώδες είναι να θυσιάζεται ένα ψαράκι πρόθυμα και ότι όλα έπρεπε να πιστεύουν στους καρχαρίες, προπαντός όταν τους έλεγαν ότι θα μεριμνούσαν για ένα καλύτερο μέλλον.

Θα δίδασκαν στα ψαράκια ότι το μέλλον αυτό τότε μόνο είναι εξασφαλισμένο, όταν μάθαιναν υπακοή.
Τα ψαράκια θα έπρεπε να φυλάγονται απ' όλες τις ταπεινές, υλιστικές, εγωιστικές και μαρξιστικές διαθέσεις και να αναφέρουν αμέσως στους καρχαρίες, όταν κανένα από αυτά έδειχνε τέτοιες διαθέσεις.
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα έκαναν φυσικά και πολέμους αναμεταξύ τους, για να κυριέψουν ξένες ψαροκασέλες και ξένα ψαράκια. Τους πολέμους θα έβαζαν να τους κάνουν τα δικά τους ψαράκια. Θα δίδασκαν στα ψαράκια ότι ανάμεσα σ'αυτά και τα ψαράκια των άλλων καρχαριών υπάρχει τεράστια διαφορά.
Τα ψαράκια, θα διακήρυσσαν, είναι, ως γνωστόν, βουβά, αλλά σωπαίνουν σ'εντελώς διαφορετικές γλώσσες και γι'αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν το ένα το άλλο.
Σε κάθε ψαράκι που θα σκότωνε στον πόλεμο μερικά άλλα ψαράκια εχθρικά, που σωπαίνουν σε άλλη γλώσσα, θα απένειμαν ένα μικρό παράσημο από θαλασσινά φύκια και τον τίτλο του ήρωα.
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα υπήρχε φυσικά σε αυτούς και τέχνη.
Θα υπήρχαν ωραίοι πίνακες, στους οποίους θα παριστάνονταν τα δόντια των καρχαριών με υπέροχα χρώματα, τα στόματά τους σαν αληθινά πάρκα αναψυχής, όπου θα μπορούσε να κάνει κανείς έναν υπέροχο περίπατο.

Τα θέατρα στο βυθό της θάλασσας θα έδειχναν πως ηρωικά ψαράκια κολυμπάνε ενθουσιασμένα στα στόματα των καρχαριών και η μουσική θα ήταν τόσο ωραία, ώστε τα ψαράκια θα ορμούσαν, κάτω από τους ήχους της, με την μπάντα μπροστά, σαν σε όνειρο και με το νανούρισμα των πιο ευχάριστων σκέψεων, στα στόματα των καρχαριών.
Θα υπήρχε βέβαια και μια θρησκεία, αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι. Θα δίδασκε ότι για τα ψαράκια μόνο στην κοιλιά των καρχαριών θα άρχιζε η αληθινή ζωή.

Εξάλλου, αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, τα ψαράκια θα έπαυαν επίσης να είναι ίσα όπως συμβαίνει τώρα. Μερικά από αυτά θα έπαιρναν αξιώματα και θα τα τοποθετούσαν πάνω από τα άλλα. Στα κάπως μεγαλύτερα θα επιτρεπόταν μάλιστα να τρώνε τα μικρότερα.

Αυτό δε θα ήταν για τους καρχαρίες παρά ευχάριστο, αφού οι ίδιοι θα είχαν έπειτα να τρώνε, συχνά, μεγαλύτερες μπουκιές. Και τα μεγαλύτερα ψαράκια, που θα είχαν πόστο, θα φρόντιζαν για την τάξη ανάμεσα στα ψαράκι και θα γίνονταν δάσκαλοι, αξιωματικοί, μηχανικοί για την κατασκευή κασελών κ.τ.λ..
Με λίγα λόγια, πολιτισμός θα υπήρχε στην θάλασσα, μόνο αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι".

----

(Το «Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι», είναι η εκτενέστερη από τις 87 αφηγήσεις που αποτελούν τις «Ιστορίες του κ.Κόινερ», έργου που γράφτηκε από τον Μπερτολτ Μπρεχτ σε διάστημα τριάντα χρόνων (1926-1956). Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1949)