Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Tackling child poverty through supporting and strengthening Call for Speakers




30th November - 2nd December 2011 - Cardiff (Wales, UK)
Child poverty prevents children and young people from achieving their full potential and autonomy, and affects their health, their personal development, their education and their general well-being. Child poverty is often passed from one generation to the next, at huge cost to society due to lost social and human capital.
Eurochild believes that supporting and strengthening families most in need is crucial for tackling child poverty and breaking the intergenerational transmission of disadvantage.
This conference has five overarching objectives:
  • Share 'inspiring practice' from across the UK and Europe in integrated family support services.
  • Gain knowledge & understanding on how family support impacts on children’s well-being and outcomes and is underpinned by the United Nations Convention on the Rights of the Child.
  • Ensure the voices of children and parents who have benefitted from support services are heard and listened to.
  • Strengthen collaboration and exchange among policy makers, practitioners and researchers in children’s rights and well-being across Europe.
  • Provide inputs to EU policy debates on fighting child poverty, promoting children’s rights and well-being, and on supporting and strengthening families.
Eurochild is now issuing a call for speakers for the conference.

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

I BELONG


I belong
The meaning of quality in alternative care


In the best case scenario, alternative care becomes a new home, particularly in those cases when children cannot return to live with their biological families. In the worst case scenario, alternative care turns into another trauma. So what does a radically different environment need to become, with time, a place of trust? When will this new place become a home and offer a reliable system for bringing up children?

International standards and guidelines

"I can't remember exactly when I started to feel comfortable with my foster family. Maybe when I was getting washed. Cleanliness is very important to me. You know… being put to bed at 7.30 p.m., maybe being carried all wrapped up in a towel, getting a bowl of fruit, always eating meals at the same time... everything is structured. Small things such as these are so important."
This is how a girl from Ireland describes her early days with her foster family. Her experience, along with the ones from other 153 European children and young adults in alternative care, was the basis for the Quality4Children standards for alternative care in Europe. In the Quality4Children project, the experiences of biological parents, foster parents, social workers, representatives from different authorities and youth carers, from 26 European countries were also a vital input for developing the standards.
Alternative care is in itself an expression that causes people to be irritated. We associate it with non-family members, separation, the unknown, new ground. In fact, it is the reality of the lives of around one million children and young people in Europe who cannot live with their biological family. The Quality4Children project is one attempt to ensure that alternative care is as good, safe and considerate as possible. On a global level, SOS Children's Villages has been a leading organisation in supporting the development of the "Guidelines for the Alternative Care of Children" which were finally welcomed by the UN General Assembly in 2009. These guidelines aim at promoting the rights of children in alternative care, by facilitating and guiding the progressive implementation of the UN Convention on the Rights of the Child which is the foundation for our work.
The deciding factor for children is whether they feel as if they belong somewhere and are accepted. This is precisely what was expressed in most of the reports that children and young people gave to Quality4Children. Participation, transparency and respect are the keys to the various doors in the new house, whether that be with adoptive or foster parents, an SOS family, a youth facility or a home. Based on the fact that each child has his or her own needs, own background and individual reality, it is clear that there cannot be one single answer. We ask for equal rights for all children, but not all children need the same thing, particularly when it comes to serious questions such as: Where am I going to live? Who is going to look after me? What is going to happen to me? There are many different options and models for alternative care. According to Nigel Cantwell, international consultant on child protection, one option is not necessarily better than another... that is assuming that the quality of care is alright.

Origin and arrival

All decisions must be made for the good of the child. Great care must therefore be taken when making the radical decision to take children out of their biological families. The best possible solution for the children must be found, and the children and their biological families must be involved in all steps of the process. Children should as far as possible be involved in making decisions about where they will live and they should never be left in the dark as to what will happen to them. This requires open communication, which means that adults must speak to children in a language that they understand. Children must be listened to and taken seriously. All in all, as much care as possible should be taken during this process of transition which sees children leave their biological families and move into new homes. That means for example that children gradually get to know their foster families during regular visits, before they actually move into the families for good.
It is also clear that there is no universal answer. In this way, it should be possible to find a home for most siblings together. However, it can be that it is better for a child not to live with his or her siblings. If this is the case, the siblings should however stay in contact if it is for the child's wellbeing. This is particularly applicable to biological parents. They have a major role in the care process. Their participation, opinion and position must be respected and regulated in the same way as the child's.

Roots and new relationships

To almost all children, their biological families are and will remain the place to which they are linked and emotionally bound with. If their biological parents are criticised, blamed or negated by others, children experience a direct blow to their personality. Their origin must be respected so that the children can accept their new lives. Everyone has their own value - biological parents, children, substitute parents, carers; all those involved need to have clear what they are entitled to.
Stabile relationships, children being in contact with their biological families, qualified carers, understanding, respect and support, viewing children as the experts on their own lives, a healthy environment, education, living with those in the neighbourhood or community and adequate care for children with special needs are important aspects of the children's time in care, which ends in them becoming independent.

Commitment and letting go

Everything in the third phase of alternative care revolves around the stage of gradually becoming independent, which can mean the children moving into a youth facility, returning to their biological families or starting to lead a completely independent life. This stage is critical; it means saying goodbye and making a new start at the same time. Can the young adults actively take part in making decisions regarding their current situation and future? Is this process openly communicated and thoroughly planned? These are the most important indicators during the leaving-care phase.
The children's futures have to be considered well before they are taken into new homes. That is why it is vital that children and young adults leaving care are supported, given strength, and encouraged to take responsibility for themselves. Valuing social skills and self-esteem are also essential. The alternative care cycle ends in independence, which is not always a smooth transition and is frequently associated with fear, but if the care has been good, "moving out" is a change offering all kinds of possibilities rather than being a serious drawback.
Leaving care should not be seen as being a point of no return. Young adults should continue receiving help and support if they need it. They can remain in contact with their former caregivers, their “brothers and sisters” and friends.
"Someone rings the doorbell […] I open the door to see my social worker with loads of food in his arms. He asks: 'Shall we eat together?' That is exactly what I needed. [...] He dropped by and stayed for a while, just to see me - we had a really nice evening and I slept well that night."

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ LINK ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Στην Διευθυνση   http://www.fairstart.net/training/ θα βρήτε ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα που αφορά όλους όσους εργάζονται σε πλαίσια εξωοικογενειακής φροντίδας.
Το πρόγραμμα είναι και στην Ελληνική γλώσσα και δεν απαιτεί κανένα οικονομικό κόστος.
Το link μας το έστειλε η κα Ελένη Αγάθωνος την οποία ευχαριστούμε πολύ.

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

ΜΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ


1.     ΣΤΗΡΙΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΕΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ


Mike Stein and Jim Wade
Social Work Research and Development Unit
University of York



ΚΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

·         Σήμερα περίπου 8.500 νέοι άνθρωποι μεταξύ 16 και 18 ετών, αποχωρούν από τη μέριμνα των κοινωνικών υπηρεσιών. Η πλειοψηφία αυτών των νέων ανθρώπων αναμένεται να ζήσει ανεξάρτητα στα πλαίσια της κοινότητας.
·         Οι αποχωρούντες φροντίδας έχουν πολλά κοινά με τους άλλους νέους ανθρώπους, όμως στοιχεία ερευνών έχουν καταδείξει και σημαντικές διαφορές: η  αποχώρηση από τη φροντίδα και η είσοδος στην  ανεξάρτητη ζωή σε μια ηλικία νεότερη απ’ ότι άλλοι νέοι φεύγουν από το σπίτι, το χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο και μικρότερο ποσοστό συμμετοχής στην εκπαίδευση και μετά τα 16, υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, ασταθής επαγγελματική σταδιοδρομία, μεγαλύτερη εξάρτηση από την πρόνοια, πρώιμη μητρότητα/πατρότητα και υψηλότερα ποσοστά προβλημάτων στην ψυχική υγεία.
·         Οι αποχωρούντες φροντίδας αποτελούν επίσης μία διαφοροποιημένη ομάδα όσον αφορά στις εμπειρίες τους πριν την παροχή φροντίδας, το ιστορικό φροντίδας τους, το πολιτιστικό και εθνικό τους υπόβαθρο και τις ανάγκες και τις ικανότητές τους συμπεριλαμβανομένων και οποιωνδήποτε αναπηριών που μπορεί να έχουν.
·         Η Children Act 1989 και οι συναφείς Οδηγίες, παρέχουν το νομοθετικό πλαίσιο για την εξέλιξη των υπηρεσιών αποχώρησης από την φροντίδα. Το Quality Protectsinitiative περιγράφει τους σκοπούς και τους στόχους για τις τοπικές αρχές, προκειμένου για την αύξηση της επαφής των αποχωρούντων φροντίδας και του πλήθους που συμμετέχει στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και την απασχόληση.

2.      ΣΤΟΧΟΙ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ

Οι τοπικές αρχές θα πρέπει να στοχεύουν:
·         Στην παροχή σταθερής τοποθέτησης, στη διαρκή παροχή φροντίδας και στη διατήρηση, όποτε αυτό είναι εφικτό, θετικών οικογενειακών δεσμών κατά τη διάρκεια της φροντίδας των νέων
·         Στη φροντίδα των νέων μέχρι αυτοί να  είναι προετοιμασμένοι και έτοιμοι να αποχωρήσουν
·         Στη διατήρηση των σχέσεων μεταξύ των φροντιστών και των οικογενειών ακόμα και όταν οι νέοι αποχωρούν από τη φροντίδα
·         Στη σταδιακή προετοιμασία των νέων, δίνοντας προσοχή στις πρακτικές ανάγκες ατομικής φροντίδας – υγεία, οικονομικό προϋπολογισμό, ικανότητα διαχείρισης σπιτιού- και στις προσωπικές και κοινωνικές διαστάσεις των σχέσεων
·         Στη μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων της εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης
·         Στην εξασφάλιση, ότι οι νέοι αποχωρούντες φροντίδας, έχουν πρόσβαση σε μια ποικιλία στέγασης και στην υποστήριξη και τις ικανότητες για την συντήρηση τους στην συγκεκριμένη στέγαση
·         Στην εξασφάλιση έκτακτης φροντίδας για την υποστήριξη των νέων αποχωρούντων φροντίδας, σε περίπτωση κρίσης, συμπεριλαμβανομένων και ρυθμίσεων για φροντίδα ανάπαυλας
·         Στην παροχή ή στην δυνατότητα συνεχιζόμενης υποστήριξης – αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει ένα καθεστώς στήριξης από ειδικούς, στήριξη από φροντιστές, κοινωνικούς λειτουργούς και από φιλικά πρόσωπα, μέντορες ή εθελοντές
·         Στην εξασφάλιση ότι οι νέοι αποχωρούντες φροντίδας λαμβάνουν τα πλήρη δικαιώματά τους στο εισόδημά τους
·         Στην εμπλοκή των νέων σε όλες τις αξιολογήσεις, τους σχεδιασμούς, την επανεξέταση και στις ρυθμίσεις λήψης αποφάσεων σχετικά με την αποχώρηση από τη φροντίδα
·         Στην ενημέρωση των νέων αποχωρούντων φροντίδας για όλες τις διαθέσιμες υπηρεσίες (συμπεριλαμβανομένων και οδηγών)
·         Στην παρακολούθηση και αξιολόγηση των παραπάνω αποτελεσμάτων

3.      ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ
Στις τοπικές αρχές που προσπαθούν για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, προκύπτουν συνήθως τα παρακάτω στοιχεία:
·         Ένα σημαντικό επίπεδο ευαισθητοποίησης μεταξύ των μελών, των ανώτερων στελεχών και μιας σειράς επαγγελματιών, σχετικά με τα βασικά μηνύματα που προκύπτουν από τις έρευνες σε αυτό τον τομέα
·         Ένα εταιρικό και διυπηρεσιακό πλαίσιο για την παροχή υπηρεσιών, οι οποίες συμφωνήθηκαν μέσω επίσημης επιτροπής και δομής προγραμματισμού
·         Μια στρατηγική δράσης που αντικατοπτρίζεται σε γραπτές πολιτικές και διαδικασίες αποχώρησης από τη φροντίδα
·         Ένα κατάλληλο μοντέλο παροχής υπηρεσιών
·         Ένα έμπειρο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, εκπαιδευμένο στις εξειδικευμένες περιοχές γνώσης που απαιτείται για την εργασία

4.      ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

Από τις αρχές του 1980, οι τοπικές αρχές ανταποκρίθηκαν στα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι αποχωρούντες φροντίδας, μέσα από την αποσπασματική ανάπτυξη εξειδικευμένων υπηρεσιών για την αποχώρηση από τη φροντίδα. Τα παρακάτω μοντέλα αρχών σε επίπεδο παροχής, είναι αντιπροσωπευτικά της υπάρχουσας πρακτικής:
·         Μη εξειδικευμένες υπηρεσίες. Σε αυτό το μοντέλο η ευθύνη παροχής υπηρεσιών για αποχώρηση από τη φροντίδα, ανήκει πρωταρχικά στον τομέα των κοινωνικών λειτουργών, μερικές φορές σε συνεργασία με τους φροντιστές
·         Κεντρικά οργανωμένες ειδικές υπηρεσίες. Αυτό περιλαμβάνει μια κεντρικά οργανωμένη ομάδα εργαζομένων που συνήθως προσπαθεί να παρέχει μια κλίμακα  υπηρεσιών, πρωτίστως για τους αποχωρούντες φροντίδας
·         Διασκορπισμένες ειδικές υπηρεσίες. Σε αυτό το μοντέλο επιμέρους εξειδικευμένοι εργαζόμενοι πάνω στην αποχώρηση από τη φροντίδα, τοποθετούνται στην περιοχή με βάση τις ομάδες εργασίας πεδίου
·         Κεντρικά οργανωμένη υπηρεσία ένταξης. Υπάρχουν στοιχεία ενός αναδυόμενου μοντέλου, το οποίο επιχειρεί να προσφέρει υπηρεσίες ένταξης, στοχεύοντας σε ένα ευρύτερο φάσμα ευάλωτων νέων, συμπεριλαμβανομένων των αποχωρούντων φροντίδας και άλλων νέων «σε ανάγκη» όπως οι άστεγοι νέοι και οι νέοι με αναπηρία. Η ένταξη διευκολύνεται μέσω ενός μοντέλου διαχείρισης πολλών υπηρεσιών και στελέχωσης




5.      ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΒΕΛΤΙΣΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΡΟΝΤΙΔΑ
Στοιχεία βέλτιστων πρακτικών προέρχονται από δημοσιευμένες έρευνες, κυβερνητικές πολιτικές, κατευθυντήριες γραμμές και επιθεωρήσεις, καθώς και από μία έρευνα τοπικών αρχών που αναζήτησε τεκμηριωμένα παραδείγματα βέλτιστων πρακτικών στη διαδικασία αποχώρησης από τη φροντίδα – ελήφθησαν 42 απαντήσεις. Λόγω της ποικιλομορφίας των πλαισίων των τοπικών αρχών, δεν μπορεί να υπάρξει ένα ενιαίο σχέδιο για ένα μοντέλο βέλτιστης πρακτικής. Οι υπηρεσίες αποχώρησης από την φροντίδα, πρέπει να βασιστούν στα γερά θεμέλια μιας σταθερής και θετικής εμπειρίας φροντίδας, κατά την οποία οι νέοι μπορούν να προετοιμαστούν επαρκώς για την ενήλικη ζωή
            ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΗ ΖΩΗ
·         Εκτιμήσεις  των καλών πρακτικών υποδεικνύουν τη σημασία της αξιολόγησης για τον προσδιορισμό των αναγκών των νέων και πώς αυτές μπορεί να εκπληρωθούν, της υποστήριξης και της συμμετοχής, συμπεριλαμβανομένων συζητήσεων, διαπραγματεύσεων και ανάληψης ρίσκου, στο πλαίσιο μιας σταθερής τοποθέτησης, και της δυνατότητας σταδιακής εκμάθησης δεξιοτήτων. 
·         Στοιχεία επίσης δείχνουν ότι η προετοιμασία θα πρέπει να είναι ολιστική στην προσέγγιση, αποδίδοντας ίση σημασία στις πρακτικές, συναισθηματικές και διαπροσωπικές ικανότητες. Τα στοιχεία τις προετοιμασίας μπορεί να περιλαμβάνουν: ικανότητες ατομικής φροντίδας-προσωπική υγιεινή, διατροφή και υγεία, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής υγείας. Πρακτικές ικανότητες-προϋπολογισμός, ψώνια, μαγείρεμα, καθάρισμα. Διαπροσωπικές ικανότητες-διαχείριση μιας σειράς τυπικών και μη τυπικών σχέσεων συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικών σχέσεων. Εκπαίδευση-σχεδιασμός και υποστήριξη θετικής προόδου και ταυτότητα-γνώση και δεσμοί με την οικογένεια και την κοινότητα, την σεξουαλικότητα, πολιτιστική γνώση/δεξιότητες για τους νέους από μειονοτικές εθνικές κοινότητες.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ: ΕΝΑ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΡΟΝΤΙΔΑ
Η προοπτική ενός ολοκληρωμένου πλαισίου παροχής υπηρεσιών κατά την αποχώρηση από την φροντίδα, θα πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
·         σαφώς διατυπωμένη, κατανοητή και προσβάσιμη πολιτική για την αποχώρηση από την φροντίδα, κατευθύνσεις για την διαδικασία και την πρακτική-συμπεριλαμβανομένων προσβάσιμων οδηγιών για τους νέους.
·          Ένα μοντέλο παροχής υπηρεσιών κατάλληλο για το πλήθος και τη διαφορετικότητα των νέων αποχωρούντων από τη φροντίδα, συμπεριλαμβανομένης της εθνικότητας και της αναπηρίας που μπορεί να έχουν και της γεωγραφικής περιοχής στην οποία βρίσκονται.
·         Ρυθμίσεις για τη συστηματική παρακολούθηση του ατόμου και των αποτελεσμάτων των υπηρεσιών-συμπεριλαμβανομένων της εκπαίδευσης, της κατάρτισης, της απασχόλησης, της χρηματοδότησης, της διαμονής, της ζωής και των κοινωνικών δεξιοτήτων. Μια αποτελεσματική παρακολούθηση της προόδου των αποχωρούντων φροντίδας, συμπεριλαμβανομένης της ανασκόπησης των επιδόσεων και της ρύθμισης των στόχων, θα απαιτήσει την ανάπτυξη μιας αρχής σε επίπεδο βάσης δεδομένων
·         Ρυθμίσεις για την ενημέρωση των νέων σχετικά με την αξιολόγηση και την ανάπτυξη των υπηρεσιών.

ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Η διαδικασία σχεδιασμού και ανασκόπησης πριν το νέο άτομο αποχωρήσει από τη φροντίδα είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορεί να κατασκευαστεί μια αποτελεσματική μετά τη φροντίδα υποστήριξη. Η έρευνα δείχνει:
·         Ότι βοηθά να πραγματοποιηθεί νωρίς ο σχεδιασμός αποχώρησης από τη φροντίδα
·         Ότι όλοι εκείνοι που ενδιαφέρονται για την υποστήριξη των νέων, πρέπει να συμμετέχουν πλήρως στη διαδικασία, εφόσον αυτό συνάδει με την επιθυμία του νέου ατόμου.
·         Όπου υπάρχουν εξειδικευμένα συστήματα είναι χρήσιμο για αυτούς να εμπλακούν σε ένα πρώιμο στάδιο
·         Ότι η διαδικασία πρέπει να προχωρήσει με τους ρυθμούς του νέου ανθρώπου
·         Ότι η προσέγγιση πρέπει να διερευνά όλες τις διαστάσεις της ζωής του νέου ανθρώπου
·         Ότι οι νέοι άνθρωποι πρέπει να είναι ενήμεροι των μελλοντικών πηγών στήριξης που θα είναι στη διάθεσή τους, τον τρόπο πρόσβασης σε αυτές και των σχεδίων έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση κρίσης
·         Ότι βοηθάει το σχεδιασμό αποχώρησης από τη φροντίδα να είναι διατυπωμένος γραπτά, για τη διευκόλυνση της ανασκόπησης της προόδου και του εντοπισμού των καθηκόντων αυτών που εμπλέκονται.

ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΝΕΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Τα στοιχεία δείχνουν:
·       Το καλύτερο συμφέρον των νέων εξυπηρετείται από τις προσπάθειες για διατήρηση και δημιουργία δεσμών με την οικογένεια και τους φίλους τους κατά τη διάρκεια της φροντίδας τους
·       Η σε βάθος γνώση των νέων για τις υφιστάμενες πηγές άτυπης υποστήριξης και της δυνατότητας δημιουργίας και διατήρησης σχέσεων, πρέπει να αποτελεί σημαντικό μέρος του σχεδιασμού αποχώρησης από την φροντίδα
·       Οι συνεχείς δεσμοί με τους φροντιστές και τους κοινωνικούς λειτουργούς, μπορεί να βοηθήσουν στην παροχή σταθερότητας σε μεταβατικές περιόδους εφόσον αυτό αποτελεί επιλογή των νέων
·       Εξειδικευμένα πλαίσια μπορεί να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο, βοηθώντας τους νέους να δημιουργήσουν καινούριους δεσμούς και σχέσεις.

ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΠΛΗΡΕΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑ

·         Οι νέοι είναι πιθανόν να μην λαμβάνουν πλήρως το δικαίωμά τους, εκτός και αν οι τοπικές αρχές παρέχουν σαφείς και προσιτές πληροφορίες στους κοινωνικούς λειτουργούς, στους φροντιστές και στους νέους.
·         Οικονομική ενίσχυση στους νέους είναι επίσης πιθανόν να προωθηθεί από επίσημους συνδέσμους και πρωτόκολλα με άλλους σχετικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της προοπτικής καθορισμένων υπαλληλικών συνδέσμων.
·         Μία αξιολόγηση των οικονομικών αναγκών των νέων πρέπει να αποτελεί μέρος του σχεδιασμού της αποχώρησης από την φροντίδα και του σχεδιασμού μετά την φροντίδα και της ανασκόπησης της προόδου.


ΠΡΟΩΘΩΝΤΑΣ ΕΝΑΝ ΥΓΙΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ

·         Οι υγιείς ανάγκες των νέων αποχωρούντων φροντίδας πρέπει να οικοδομηθούν πάνω στις βάσεις που παρέχονται κατά τη διάρκεια της φροντίδας τους. Οι βέλτιστες πρακτικές είναι πιθανό να αποδεικνύονται μέσω των εκτενών υγειονομικών εξετάσεων και τη διατήρηση λεπτομερών αρχείων υγείας σε αυτό το στάδιο.
·         Οι ανάγκες της υγείας των νέων πρέπει να ενσωματωθούν στην προετοιμασία, στον σχεδιασμό για την αποχώρηση και μετά την αποχώρηση από τη φροντίδα και στον κύκλο της ανασκόπησης. Αυτές οι ανάγκες πρέπει να θεωρηθούν από την οπτική του νέου και να συνδέουν τις υλικές συνθήκες (στέγαση, απασχόληση, εισόδημα) και τις κοινωνικές σχέσεις με την φυσική και νοητική υγεία του νέου.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

·         Ο σχεδιασμός αποχώρησης από τη φροντίδα θα πρέπει να προβλέπει την πιθανότητα μελλοντικών κρίσεων
·         Τα σχέδια έκτακτης ανάγκης θα πρέπει να είναι ικανά να ανταποκρίνονται στις δυσκολίες σε οποιονδήποτε από τους βασικούς τομείς της ζωής των νέων-κοινωνικές σχέσεις, στέγαση, οικονομικά, εργασία. Η υποστήριξη των αναγκών των νέων θα πρέπει να επαναξιολογείται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Μια προοπτική επιστροφής σε πιο υποστηρικτική δομή στέγασης θα πρέπει να είναι διαθέσιμη για τους νέους που βρίσκονται σε οξεία κρίση, εάν βέβαια το επιθυμούν αυτό.
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ

·         Η βελτίωση των ευκαιριών σταδιοδρομίας για τους αποχωρούντες φροντίδας, θα πρέπει να οικοδομείται πάνω στην εκπαιδευτική πρόοδο κατά τη διάρκεια της φροντίδας. Στοιχεία υποδεικνύουν ότι η σταθερότητα στην τοποθέτηση, η θετική ενθάρρυνση, η προληπτική τοποθέτηση, οι σύνδεσμοι σχολικών και εκπαιδευτικών υπηρεσιών και η αντισταθμιστική υποστήριξη, είναι πιθανό να αποβούν βοηθητικά.
·         Η αξιολόγηση των παροντικών ικανοτήτων και ο σχεδιασμός της σταδιοδρομίας θα πρέπει να αποτελεί κεντρικό κομμάτι του σχεδιασμού αποχώρησης από τη φροντίδα και της διαδικασίας ανασκόπησης. Οι νέοι θα πρέπει να ενημερώνονται με σαφήνεια για τα μελλοντικά τους δικαιώματα στην υποστήριξη και την οικονομική βοήθεια, εάν επιθυμούν να επιστρέψουν σε περαιτέρω ή ανώτερη εκπαίδευση κάποια στιγμή μετά την αποχώρησή τους και για τον τρόπο πρόσβασης σε αυτά.
·         Η διαρκής υποστήριξη είναι απαραίτητη για να βοηθήσει τους νέους να διατηρούν τα κίνητρά τους και να ανταποκρίνονται σε αυτούς που επιθυμούν να επιστρέψουν για να μάθουν ή να κερδίσουν
·         Σύνδεσμοι μέσα στους οργανισμούς είναι απαραίτητοι για την παροχή πρόσβασης στις ευκαιρίες και για τον σχεδιασμό της εξέλιξης των υπηρεσιών σε αυτό τον τομέα-συμπεριλαμβανομένων καριέρα, φορείς κατάρτισης, κολλέγια περαιτέρω ή ανώτερης εκπαίδευσης, εργοδότες, οργανισμοί ωφέλειας και υπηρεσίες νεολαίας.

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Με δεδομένη τη γνωστή κινητικότητα των νέων μετά την αποχώρηση από τη φροντίδα, η διατήρηση της επαφής δεν είναι ποτέ πιθανόν να είναι απλή. Ωστόσο οι ακόλουθοι δείκτες μπορεί να είναι χρήσιμοι:
·         Δεν υπάρχει υποκατάστατο για μια καλά σχεδιασμένη μετάβαση και σαφείς ρυθμίσεις υποστήριξης με το οποίο ο νεαρός άνθρωπος να είναι ευτυχισμένος.
·         Στο σημείο αποχώρησης από τη φροντίδα οι νέοι θα πρέπει να έχουν πλήρη επίγνωση των μελλοντικών δικαιωμάτων τους στην υποστήριξη και ποιος θα τους την παρέχει, ακόμα και αν απορρίψουν την στήριξη εκείνη τη στιγμή.
·         Οι νέοι θα χρειαστούν ένα σαφές πρόσωπο σύνδεσμο υπεύθυνο για το συντονισμό της υποστήριξης και των πηγών εκ μέρους τους. Οι νέοι πρέπει να έχουν λόγο για το ποιο θα είναι αυτό το πρόσωπο δεδομένης της σπουδαιότητας μια θετικής σχέσης
·         Εξειδικευμένα σχήματα σε συνεργασία με άλλες πηγές στήριξης, τείνουν να έχουν μια παρουσία, ένα στυλ εργασίας και μια κοινωνική βάση που ενθαρρύνει την εμπλοκή των νέων και μπορεί να είναι βοηθητική για αυτούς που επιστρέφουν για βοήθεια σε μεταγενέστερη χρονική στιγμή
·         Δεδομένης της κινητικότητας του προσωπικού καθώς και των νέων, η καταγραφή και η παρακολούθηση των επαφών μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση των δεσμών, όπου οι νέοι άνθρωποι το εγκρίνουν
·         Άλλες στρατηγικές που μπορεί να βοηθήσουν στη διατήρηση των δεσμών μπορεί να περιλαμβάνουν: τακτικές ενημερώσεις ειδικά όταν οι νέοι εμπλέκονται στην παραγωγή αυτών, η επιστροφή από αυτούς των καρτών διεύθυνσης σε περίπτωση αλλαγής, κάρτες γενεθλίων και χριστουγέννων ή αρκετά τακτικές πρωτοβουλίες συμβουλευτικής ανατροφοδότησης.

ΑΣΦΑΛΗΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΙΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΗ ΣΤΕΓΑΣΗ

·         Οι νέοι που αποχωρούν από τη φροντίδα, αποτελούν μια ποικιλόμορφη ομάδα, της οποίας οι ανάγκες διαμονής ποικίλουν ανάλογα με την εμπειρία φροντίδας τους, την εθνότητα, το φύλο, τη σεξουαλικότητα, την επαφή με τις οικογένειες, τον βαθμό ετοιμότητάς τους και οποιαδήποτε αναπηρία που μπορεί να έχουν. Επομένως οι ανάγκες στέγασής τους πρέπει να είναι εξίσου ποικίλες.
·         Η πρόβλεψη μιας ποικιλίας επιλογών στέγασης αποτελεί πρόκληση για τις τοπικές αρχές, ανάλογα με το μέγεθος και τη φύση της γεωγραφικής περιοχής που πρέπει να καλυφθεί
·         Η ανάπτυξη ενός κατάλληλου φάσματος στέγασης, θα απαιτήσει επίσημες συμφωνίες με νομικούς και εθελοντικούς παροχείς στέγης στις υπηρεσίες σχεδιασμού, την εξασφάλιση πρόσβασης σε ένα φάσμα μισθώσεων, συμβάσεων ή κοινοπραξιών για την οικοδόμηση μιας σειράς προοπτικών υποστηρικτικής στέγασης
Στοιχεία δείχνουν ότι για να ανταποκρίνεται ο σχεδιασμός στέγασης στις ατομικές ανάγκες των νέων που αποχωρούν από την φροντίδα οι παρακάτω τομείς οδηγούν σε θετικά αποτελέσματα:
·         Η εμπλοκή των νέων στο σχεδιασμό και τη λήψη αποφάσεων
·         Η αξιολόγηση των αναγκών και η προετοιμασία των νέων
·         Η προσφορά δυνατότητας επιλογής για τον τύπο και τον τόπο διαμονής
·         Η μη μετακίνηση των νέων με απρογραμμάτιστο τρόπο, πριν να νιώσουν έτοιμοι
·         Η ύπαρξη σχεδίου έκτακτης ανάγκη σε περίπτωση σοβαρών προβλημάτων στέγασης κλπ
·         Η δημιουργία ενός πακέτου στήριξης που συνοδεύει την διαμονή
·         Η ύπαρξη ενός ξεκάθαρου οικονομικού σχεδίου για την στέγαση

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ:ΧΡΥΣΑ ΜΠΟΣΙΝΑ




  

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Ανάδοχη Οικογένεια






Στα Παιδικά Χωριά SOS στόχος μας είναι πάντα η καλύτερη δυνατή διαχείριση και η κάλυψη των ιδιαίτερων αναγκών κάθε παιδιού ξεχωριστά που βρίσκεται υπό τη προστασία μας υποστηρίζοντας το συμφέρον του και το δικαίωμά του σε ένα καλύτερο αύριο.
Δημιουργούμε οικογένειες για παιδιά σε ανάγκη αλλά και κάποιες φορές αναζητούμε οικογένειες για κάποιο παιδί που χρειάζεται μία ξεχωριστή και  εξατομικευμένη προσοχή και φροντίδα.  Σε αυτό το πλαίσιο της εξατομικευμένης προσέγγισης, αναζητούμε, κατά προτίμηση στο Νομό Αττικής,  για τον μικρό Α., που σήμερα είναι 8 χρονών, ζευγάρι, οικογένεια ή κυρία με αυθεντικό συναίσθημα αγάπης για τα παιδιά, ζεστασιά και αίσθηση ευθύνης, προκειμένου να αναλάβουν τη μακρόχρονη φιλοξενία  του καθώς έχει κριθεί απαραίτητη η αποκλειστικότητα μιας τέτοιας μορφής φροντίδας.
Στο λεπτό και ευαίσθητο αυτό έργο θα παρέχεται από έμπειρους επαγγελματίες των Παιδικών Χωριών SOS υποστήριξη και συμβουλευτική σε σταθερή βάση και οικονομική ενίσχυση.
Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται τηλεφωνικά στο 210 8650111 (κ. Σιφνιός) ή ηλεκτρονικά stergiossifnios@sos-villages.gr

Ευχαριστούμε.
Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος