Prepare for Leaving Care

Young people in alternative care need adequate support when they reach adulthood and get ready to start independent lives. Care professionals play a key role in empowering young people for their futures. The two-year project ‘Prepare for Leaving Care – A Child Protection System that Works for Professionals and Young People’ aims to help build the capacities of care professionals so they can better integrate a child rights approach into their work.

The project aims to ensure that the rights of young people in alternative care are respected and that they are prepared for an independent life. Led by SOS Children's Villages International and supported by associate partnership of Eurochild, the project builds on the experience of 'Training of Care Professionals', and specifically addresses the rights and needs of young people on their way to adulthood and independence.

The project is carried out in cooperation with SOS Children’s Villages’ national associations in Croatia, Italy, Latvia, Lithuania and Spain, as well as experts from CELCIS and Eurochild.

Key expected outcomes

• A ‘Leaving Care Toolkit’ is developed, including a training methodology and manual based on evidence collected in five EU countries. The toolkit will aim to provide practical guidance to care professionals and a range of front line practitioners. The main focus will be on how to best plan the transition to independence with and for young people and support them during and after the leaving care process.
   
• Through a ‘train the trainers’ approach, master trainers are empowered to apply the developed tools and methodology widely in all five participating countries.
   
• 400 care professionals receive training on how to embed a child rights based approach into their daily work.
   
• National policy guidelines are elaborated to raise awareness and push for the development of a comprehensive Leaving Care Framework. Based on learnings from project activities, these guidelines will define how training can be integrated into existing frameworks.

Participation of young experts

The participation of young people with first-hand experience in alternative care is central to the success of this project. Young experts, aged 16-27, from all five participating countries are providing input throughout all activities, drawing on their personal experience and the challenges they have encountered when they got ready to leave care.

 This two-year project is co-funded by the Rights, Equality and Citizenship (REC) Programme of the European Union (2017-2018).

International Child Welfare: Analysing and Reforming Child Protection Systems

How to plan and implement reform in child protection and child welfare system

This University of Central Lancashire 5 day masterclass will provide a theoretical and practical guide to analysing and reforming child protection systems in high, middle and low-income countries. The tutors (David Tobis and Andy Bilson) will be joined by leaders in child protection reform from Better Care Network, Family for Every Child, Hope and Homes for Children and UNICEF to present a series of case studies of systems change in different countries using different strategies including top down, bottom up, middle out and when regimes change.

Systemic and sociological theories will provide a framework to understand the operation of systems and identify, plan, implement and evaluate strategies for change. The sociological theories focus on issues of power and culture and indicate the need for a countervailing force to bring about institutionalized change such as the empowerment of parents, communities or other constituencies. Systemic practice stresses the need to understand and challenge the assumptions that lead to harmful patterns of response to children and families. The approach involves reflexive conversations involving engagement, emotion and explanation. Participants will also explore effective use of information and research for system change.
     
Participants will prepare for the 5 day programme through exercises to reflect on their experience of child protection reform. You will work in small groups to consider processes of change relevant to your cultural and country context.  During the 5 day programme you will identify an area of reform, produce an analysis of this area and a plan for system reform. You will receive consultancy on your plan from other participants and trainers during the programme. After the 5 day programme, you will also have time allocated for consultancy from a trainer, to be used within 3 months, to assist with the implementation of your plan.

Please email Olivia Murphy at socialworkcpd@uclan.ac.uk or call 01772 893408 for booking instructions.

Booking deadline: 28 February 2019.

• 5 Day Masterclass: Monday 1 – Friday 5 April 2019, 9.30am – 4.30pm each day
• UCLan Westleigh Conference Centre, Lea Road, Preston, Lancashire PR40RB
• Pre-event online resources and post-event consultancy time also included
• £950 per participant

Maintain, strengthen, expand: How the 2021-2027 EU budget can end the institutionalisation of children in Europe

These recommendations have been developed by the Opening Doors for Europe’s Children campaign and are based on the work of the campaign since 2016, calling for a stronger commitment to maintain, strengthen and expand the use of EU funds for deinstitutionalisation reforms in Europe. For more detailed information, such as proposed amendments for each financial instrument in the MFF 20212027, please contact Katerina Nanou, Senior Policy and Advocacy Coordinator, Eurochild, +32 (0) 2 211 0559, Katerina.Nanou@eurochild.org, Hallepoortlaan 27, 1060 Brussels, Belgium, www.openingdoors.eu.



RECOMMEDATIONS 

130.000 άστεγα παιδιά στην Βρετανία θα βρεθούν σε προσωρινά καταλύματα τις ημέρες των Χριστουγέννων

Στη Βρετανία υπάρχουν περισσότεροι από 320.000 άστεγοι .

Από το 2010, ο αριθμός των αστέγων έχει αυξηθεί κατά 61%, λόγω των υψηλών ενοικίων, των περικοπών των κοινωνικών παροχών και της έλλειψης οικονομικά προσιτών κατοικιών, σύμφωνα με τον Guardian.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, τα παιδιά που μένουν στο δρόμο έχουν αυξηθεί κατά 50.000 και όσο περνά ο καιρός πολλαπλασιάζονται. Έστω, όμως, και για λίγο, 130.000 παιδιά θα περάσουν τις γιορτές έτσι όπως τους αξίζει. Και μετά πάλι από την αρχή.

Ο διευθυντής της φιλανθρωπικής οργάνωσης για τους άστεγους της Βρετανίας, Γκρεγκ Σέλτερ, δήλωσε ότι ο αριθμός των παιδιών που μένουν σε πανδοχεία και σε B&B αρκεί για να μας ραγίσει την καρδιά.

Σημειώνει, μάλιστα, ότι η χρόνια διαμονή σε καταλύματα, που συνήθως συνεπάγεται και συχνή αλλαγή διεύθυνσης, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τόσο την ψυχική υγεία και την συναισθηματική ευεξία των παιδιών, όσο και την εκπαιδευτική τους κατάρτιση.

Ο αρμόδιος υπουργός για τους άστεγους , Heather Wheeler, δήλωσε: «Καμία οικογένεια δεν πρέπει να μένει χωρίς ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες, και εργαζόμαστε για να διασφαλίσουμε ότι όλα τα παιδιά θα έχουν ένα ασφαλές μέρος για να μείνουν και να περάσουν τις γιορτές όπως τους αρμόζει.

«Παρέχουμε περισσότερα από £ 1,2 δισ. για την αντιμετώπιση του φαινομένου της αστεγίας που επηρεάζει όλο και περισσότερα παιδιά. Γνωρίζουμε ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να αντιμετωπίσουμε την έλλειψη στέγης και θα το κάνουμε»

Αν και όλοι εύχονται μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα να αμβλυνθεί το δυσμενές φαινόμενο, οφείλουν να εκμεταλλευτούν τα υπάρχοντα κονδύλια, ώστε να γίνει πράξη. Κανένα παιδί, κανένας άνθρωπος να μην μένει στο δρόμο.

SOURCEΗUFF POST GREECE

Family and alternative care

What are children’s rights regarding family and alternative care? Why are they important? 

The family is a very important social structure. All different types of family structures can successfully raise a child, and there is no "one-size fits all" definition.

The State must protect the child from violence, abuse and neglect. But no child should be removed from their family home by State intervention without very good reason, and after considering all views, including the child’s, in light of what is in the child’s best interests.

But sometimes - through war, persecution, health needs, violence in the home, or for other reasons - children are deprived of their family environment. In these situations, the State must protect the child and ensure appropriate alternative care.

Adoption, particularly international adoption, is an overlooked and serious issue that can deny children, usually from developing countries, these rights if their best interests are not at the forefront of decision making.

Parents have a responsibility to protect their children and raise them. However, this should never be at the expense of children’s rights. For example, a parent does not have a "right" to physically punish their child - smacking an adult would be violent assault. It should be the same for children.

All human rights are inter-connected, so it is important to look at children’s rights regarding family and alternative care along with their other rights. For instance, the right to be heard in custody disputes or State interventions removing a child from their family home.

Relevant articles of the Convention on the Rights of the Child (CRC) dealing with family and alternative care:

• Parental guidance and the child's evolving capacities (article 5): The State must respect the rights and responsibilities of parents and the extended family to provide guidance for the child, which is appropriate to her or his evolving capacities.
• Separation from parents (article 9): The child has a right to live with his or her parents, unless this is deemed to be incompatible with the child's best interests. The child also has the right to maintain contact with both parents if separated from one or both.
• Family reunification (article 10): Children and their parents have the right to leave any country and to enter their own for purposes of reunion or the maintenance of the child-parent relationship.
• Parental responsibilities (article 18): Parents have joint primary responsibility for raising the child, and the State shall support them in this. The State shall provide appropriate assistance to parents in child-raising.
• Protection from abuse and neglect (article 19): The State shall protect the child from all forms of maltreatment by parents or others responsible for the care of the child, and establish appropriate programmes for the prevention of abuse and the treatment of victims.
• Protection of a child without a family (article 20): The State is obliged to provide special protection for a child deprived of the family environment and to ensure that appropriate alternative family care or institutional placement is available in such cases. Efforts to meet this obligation shall pay due regard to the child’s cultural background.
• Adoption (article 21): In countries where adoption is recognised and/or allowed, it shall only be carried out in the best interest of the child, and then only with the authorisation of competent authorities, and safeguards for the child.

Πρόσκληση στην συζήτηση "Κακοποίηση και Παραμέληση των Παιδιών από τους Γονείς και άλλους που τα Φροντίζουν" | 7/12/2018 | Κέντρο για το Παιδί

Σας προσκαλούμε στην συζήτηση με τίτλο: "Κακοποίηση και Παραμέληση των Παιδιών από τους Γονείς και άλλους που τα φροντίζουν", με την Στέλλα Τσίτουρα (Παιδίατρο - Ιατρό Κοινωνικής Ιατρικής, Τέως Διευθύντρια Τμήματος Κοινωνικής Ιατρικής, Νοσ. Παίδων 'Π&Α Κυριακού') και τον Γιώργο Νικολαΐδη (Ψυχίατρο, Διευθυντή στη Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας & Κοινωνικής Πρόνοιας, ΙΥΠ) την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2018, στο Κέντρο για το Παιδί, Δομοκού 2 και Φιλαδελφείας, στις 18:00 το απόγευμα.

*Η Στέλλα Τσίτουρα θα μιλήσει για τους παράγοντες που αυξάνουν το ευάλωτο του παιδιού, τα χαρακτηριστικά της οικογένειας και του γονιού, τους κοινωνικούς παράγοντες και τους  παράγοντες στην κοινότητα, την ιατρική φροντίδα, το προνοιακό σύστημα, τις κοινωνικές συγκρούσεις & πολέμους, τα επακόλουθα της κακοποίησης και την πρόληψη.

**Ο Γιώργος Νικολαΐδης θα μιλήσει για τις σύγχρονες δράσεις σχετικά με την Προστασία του Παιδιού στην Ελλάδα και τη Ευρώπη.
 
***Η συζήτηση πραγματοποιείται στο πλαίσιο της δράσης "Το Δίκτυο προβληματίζεται". 

Making social rights work for children – 2018 Eurochild Report on the European Semester

Eurochild launched its assessment of the first European Semester since the Proclamation of the European Pillar of Social Rights (November 2017). With the ‘social dimension’ being more visible in this cycle, the European Commission flags child poverty in more than 75% of the Country Reports of EU Member States. Only one country (Spain) received a recommendation to address family income, which only addresses one of the many reasons for child poverty.

The 2018 Eurochild report on the European Semester offers its own alternatives to the country specific recommendations in light of assessments by Eurochild members. The report is based on assessments provided by 23 Eurochild members in 18 countries, including National Network for Children.

The European Semester is the EU’s economic, social and employment policy framework that runs on a yearly cycle. Eurochild seeks greater and better investment in children to tackle poverty. Currently, 25 million children in the EU face poverty and social exclusion (Eurostat, 2017).

Eurochild members find the European Semester process helpful for improving policies for children nationally. The Slovenian NGO network ZIPOM has noted that EU guidance has been instrumental in pushing for reform. The new Slovenian Resolution on Family Policy, for example, mentions a better health system to address the needs of disadvantaged children and reducing inequality by investing in early childhood education and care.

Overall Recommendations:

1. Put social goals on a par with the economy and employment

The Social Scoreboard and common indicators measured by Eurostat monitor important social trends over time and between countries, for example child poverty, early school leaving, or childcare enrolment. But Eurochild members also believe more can be done to make better use of existing data and to develop new indicators which will give a more complete picture of children’s situation and better guide policy responses.

2. Make children an explicit and priority focus of the Semester

Ireland, for instance, has been recommended by the European Commission to offer affordable and quality childcare. This recognition is important to highlight children’s learning and developmental needs are dependent on good economic policies and budgets.

3. Make the Semester process more transparent and inclusive

Our Dutch members are encouraged by the European Pillar of Social Rights’ requirement to have national strategies on child participation that can help bring children’s voices into policymaking.

Read the full Report here 

«Το Ευάλωτο Παιδί»: Ένα διεθνές συνέδριο µε θέµα το παιδί στο Εθνικό Ίδρυµα Ερευνών

Στις 23 και 24 Νοεµβρίου 2018 η Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή διοργανώνει στο Εθνικό Ίδρυµα Ερευνών Διεθνές Συµπόσιο µε θέµα: «Το Ευάλωτο Παιδί» «Από την ίδρυσή της πριν από 45 χρόνια η Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή έχει αναπτύξει σηµαντική δραστηριότητα στον τοµέα της εκπαίδευσης, οργανώνοντας σειρά από διεθνή συνέδρια καθώς και σεµινάρια και εκπαιδεύσεις για επιστήµονες όλων των ειδικοτήτων και για το ευρύ κοινό. Οι εκπαιδευτικές αυτές συναντήσεις ανέπτυξαν τις γνώσεις µας, αλλά επισήµαναν και πολλούς τοµείς, όπου υπάρχει ακόµα ασάφεια, άγνοια και ανεπαρκής  αντιµετώπιση. Έτσι αντιµέτωποι µ’ έναν όλο και πιο επικίνδυνο κόσµο, θεωρούµε πως ήρθε η ώρα να στραφούµε πάλι προς όλα τα παιδιά του κόσµου και να προσπαθήσουµε να καταλάβουµε ποιοι είναι οι κύριοι πολιτικοί, κοινωνικοί και ψυχολογικοί παράγοντες που βλάπτουν τα παιδιά και κυρίως να ακούσουµε τι έχουν να µας πούνε τα ίδια τα παιδιά. Εξέχοντες επιστήµονες από την Ελλάδα και το εξωτερικό ανταποκρίθηκαν στο κάλεσµα µας και δέχτηκαν να µοιραστούν µαζί µας τις εµπειρίες, τις γνώσεις και τις σκέψεις τους και να αναπτύξουν ένα ευρύτατο φάσµα θεµάτων. Θα µιλήσουµε για το παιδί που βρίσκεται πολύ κοντά µας, αλλά στις µέρες που ζούµε πρέπει να κοιτάξουµε πιο πέρα στο παιδί χωρίς γονείς ή φίλους, στο παιδί χωρίς πατρίδα, στο παιδί του πολέµου, στο χαµένο, ασυνόδευτο παιδί, στο παιδί που έχει ζήσει απάνθρωπες, τραγικές καταστάσεις. Το κοινό στοιχείο που συνδέει όλα αυτά τα ευάλωτα παιδιά είναι ο φόβος. Πέρα απ’ αυτό, κάθε παιδί έχει τη δική του ιστορία. Το Συµπόσιο απευθύνεται σε επιστήµονες όλων των ειδικοτήτων, αλλά και στο ευρύ κοινό, γιατί µετά το πέρας των εργασιών η ελπίδα µας είναι να φύγουµε όλοι µε κάποια βαθύτερη κατανόηση και µε την απόφαση να ορθώσουµε ένα τοίχος προστασίας γύρω από τα αθώα παιδιά που δεν φταίνε τίποτε για τις τρέλες των µεγάλων. Κατά τη διάρκεια του Συµποσίου θα υπάρχει έκθεση φωτογραφιών από εξέχοντες Έλληνες φωτογράφους που έχουν ασχοληθεί µε το θέµα του “ευάλωτου παιδιού”.» Πρόγραµµα συνεδρίου :
Παρασκευή 23 Νοεµβρίου 2018
09.30 – 10.00 | Προσέλευση 10.00 – 10.15 | Καλωσόρισµα & εισαγωγικές παρατηρήσεις Δάφνη Οικονόµου, Πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή 10.15 – 10.45 | Εναρκτήρια Οµιλία: «Το ευάλωτο παιδί»: John Harris, FMedSci., Member Academia Europaea, FRSA., B.A., D.Phil., Hon.D.Litt. Professor Emeritus, University of Manchester and Visiting Professor in Bioethics Department of Global Health & Social Medicine, School of Global Affairs, King’s College London Α’ Ενότητα 10.45– 11:00 | Συντονιστής ενότητας: Δάφνη Οικονόµου, Πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή 11:00- 11:20 | «Κοινωνία: φίλος ή εχθρός;» Λουκία Μουσούρου, Κοινωνιολόγος, Οµότιµη  Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας Παντείου Πανεπιστηµίου 11.20 – 11.40 | «Η ευάλωτη οικογένεια»: Μυρτώ Νίλσεν, Ψυχοθεραπεύτρια, Συγγραφέας 11.40 – 12.00 | Ερωτήσεις 12.00 – 12.30 | Διάλειµµα – Καφέ Β’ Ενότητα 12.30 – 12.45 | Συντονιστής ενότητας: Σοφία Κρεµύδη, Ιστορικός 12.45 – 13.05 | «Το παιδί που φοβάται και το παιδί που φοβίζει»: Χριστίνα Ρασιδάκη, Σύµβουλος Ψυχικής Υγείας
13.05 – 13.25 | Ο µαθητής που «δεν τα καταφέρνει…»: Μάρθα Φλωράτου, Εκπαιδευτικός Ειδική Αγωγής 13.25 – 13.45 | «Ένας έφηβος ψάχνει τον δρόµο του» Patrick Ακριβός, Σύµβουλος, Ψυχοθεραπευτής 13.45 – 14.00 | Ερωτήσεις 14.00 – 14.15 | Χορωδία ΠΟΡΤΑΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ | Διεύθυνση: Francesca Vinassa 14.15 – 15.15 | Γεύµα Γ’ Ενότητα 15.15 – 15.30 | Συντονιστής ενότητας: Λουκία Μουσούρου, Κοινωνιολόγος 15.30 – 15.50 | «Κάθε παιδί αξίζει µια οικογένεια»: Παναγιώτης Σοφίος, Ψυχολόγος, Διευθυντής της Παιδαγωγικής Υπηρεσίας των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος 15.50 – 16.10 | «Το παιδί που διαφέρει….»: Θάλεια Δραγώνα, Kαθηγήτρια Kοινωνικής Ψυχολογίας στο Tµήµα Eκπαίδευσης και Aγωγής στην Προσχολική Hλικία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών 16.10 – 16.30 | «Το παιδί πρόσφυγας ή µετανάστης»: Μυρσίνη Ζορµπά, Υπουργός Πολιτισµού, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστηµών 16.30 – 17.00 | Ερωτήσεις Σάββατο 24 Νοεµβρίου 2018 09.30 – 10.00 | Προσέλευση Δ’ Ενότητα 10.00 – 10.15 | Συντονιστής ενότητας | Χρήστος Μπαρτσόκας, Παιδίατρος – Οµότιµος Καθηγητής Παιδιατρικής 10.15 – 10.35 | «Το παιδί µε αναπηρία» John Coughlan, Πρόεδρος της Παγκόσµιας Οργάνωσης Εγκεφαλικής Παράλυσης (ICPS) 10.35 – 10.50 | Ταινία «Cuerdas – Το κορδόνι» | Σκηνοθεσία: Pedro Solís García | Βραβείο Goya (2014) 10.50 – 11.10 | «Το κακοποιηµένο παιδί»: Αλεξάνδρα Σολδάτου, Παιδίατρος, Επίκουρη Καθηγήτρια Παιδιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Αθηνών 11.10 – 11.30 | Ερωτήσεις 11.30 – 12.00 | Διάλειµµα – Καφέ Ε’ Ενότητα 12.00 – 12.15 | Συντονιστής ενότητας: Μαίρη Μαντούβαλου, Δικηγόρος 12:15 – 12.35 | «Το φυλακισµένο παιδί»: Κώστας Μάγος, Επίκουρος Καθηγητής Διαπολιτισµικής Εκπαίδευσης στο Παιδαγω-γικό Τµήµα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας, Εκπαιδευτής στο Ειδικό Κατάστηµα Κράτησης Νέων Βόλου 12:35- 13:25 | Ταινία «The longest run» | Σκηνοθεσία: Μαριάννα Οικονόµου | Βραβεία: “DocLeipzig Festival and VER.DI prize”  (2015), “Hellas Filmbox, Berlin” (2017) 13.25 – 13.45 | Συζήτηση 13.45 – 14.00 | Χορωδία POLYPHONICA: Έφη Αβέρωφ-Μιχαηλίδου, Πρόεδρος της POLYPHONICA 14.00  – 15.00 | Γεύµα ΣΤ’ Ενότητα 15.00 – 15.15 | Συντονιστής ενότητας: Anita Loring, Κοινωνιολόγος, Ειρηνοδίκης 15.15 – 15.35 | «Το ευάλωτο παιδί στη λογοτεχνία»: Τερέζα Πεσµαζόγλου, Φιλόλογος,  Συγγραφέας 15.35 – 15.55 | «H ανάγκη για παιχνίδι»: Vardit Kindler, Εργοθεραπεύτρια Παίδων, Παιγνιοθεραπεύτρια (Ισραήλ) 15.55 – 16.15 | «Η ανάγκη για οµορφιά»: Mary Raftopoulos, Ψυχολόγος, Παιγνιοθερα-πεύτρια, Certified Jungian Sandplay Therapist Teacher, Supervisor (Αυστραλία) 16.15  – 16.35 | «Η ανάγκη για τέχνη»: Δάφνη Οικονόµου, Φιλόλογος, Συγγραφέας 16.35 – 16.55 | Ερωτήσεις 16.55 – 17.30 | Κλείσιµο Συµποσίου – Πορίσµατα Σε όλη τη διάρκεια του Συµποσίου θα λειτουργεί έκθεση φωτογραφίας µε θέµα «Το Ευάλωτο Παιδί».
ΠΗΓΗ: https://www.elculture.gr/blog/το-ευάλωτο-παιδί-ένα-διεθνές-συνέδριο-με-θέμα-το-παιδί-στο-εθνικό-ίδρυμα-ερευνών/

Ανεργία στην οικογένεια – επιπτώσεις και προτάσεις

Άρθρο της Χριστίνας Αναστασοπούλου, Ψυχολόγου MSc, επιστημονική συνεργάτη Κέντρου Επαγγελματικής & Οικογενειακής Υποστήριξης Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος.

Τα τελευταία 7 και πλέον χρόνια η χώρα μας διέρχεται μια παρατεταμένη περίοδο οικονομικής αναπροσαρμογής που έχει φέρει μια σειρά αλλαγών σε οικονομικό, εργασιακό και κοινωνικό επίπεδο. Οι αλλαγές αυτές έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στην μέση οικογένεια που ζει στην Ελλάδα, με τη δυσκολία εξεύρεσης εργασίας ή η απώλεια αυτής να παίζουν καθοριστικό ρόλο. Παρακάτω, θα επιχειρήσουμε να δούμε πως η ανεργία επηρεάζει την λειτουργικότητα της οικογένειας και να προτείνουμε τρόπους αποτελεσματικής ανταπόκρισης για τον σημερινό γονέα.

Κοινή αίσθηση είναι πως οι οικογένειες που πριν από την έναρξη της οικονομικής κρίσης δομούσαν ένα στρώμα μεσαίας τάξης, σήμερα δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις της καθημερινότητας. Η ανεργία είναι πλέον ένα φαινόμενο που αφορά τον μέσο πολίτη στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό είναι πως σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής τον Ιούνιο του 2018, αυτή υπολογίστηκε σε ποσοστό 19,1% ενώ στην ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ αναφέρεται πως το 2017 η πραγματική ανεργία έφτανε το ποσοστό του 27,5%. Το να ζει κανείς λοιπόν σε συνθήκες εδραιωμένου στρες και εργασιακής ανασφάλειας δεν είναι κάτι που αφορά ένα μικρό μέρος του πληθυσμού, αλλά έχει μπει στην καθημερινότητά μας.
Η εργασία ωστόσο αποτελεί κεντρική παράμετρο της ζωής και της ταυτότητας ενός ατόμου. Ένα άτομο συνήθως αφιερώνει στην εργασία του το ένα τρίτο της καθημερινότητάς του. Μέσα από την εργασία του καλύπτει τις ανάγκες επιβίωσης και ασφάλειας του ίδιου και της οικογένειάς του. Παράλληλα, ανεξάρτητα από τη φύση της, η εργασία, εφόσον είναι κοντά στα ενδιαφέροντα τις δεξιότητες και τις αξίες του ατόμου, σηματοδοτεί τη συνεισφορά προς ένα έργο, την εξυπηρέτηση ενός σκοπού. Μέσα από αυτή κανείς νιώθει χρήσιμος, ικανός, ενταγμένος στο κοινωνικό σύνολο και νοηματοδοτείται η ζωή του. Με άλλα λόγια η εργασία, αν και δεν είναι η μόνη, αποτελεί μια από τις κύριες οδούς μέσα από τις οποίες το άτομο νιώθει κοινωνικά αποδεκτό και αυτοπραγματωμένο.

Τι συμβαίνει όταν ένας γονέας χάνει την εργασία του και μένει άνεργος για μήνες ή ακόμα και για χρόνια; Μπορούμε να φανταστούμε ή πιο απλά να ανακαλέσουμε ένα παράδειγμα από τον ευρύτερο κοινωνικό μας περίγυρο. Η θετική επίδραση της εργασίας στην αίσθηση κοινωνικής αποδοχής και αυτοπραγμάτωσης του ατόμου, που περιγράψαμε παραπάνω, ανατρέπεται και η αυτοεκτίμησή του τίθεται σε αμφισβήτηση. Όταν ένας γονέας μένει άνεργος για μεγάλο χρονικό διάστημα κυριαρχούν μέσα του αισθήματα αναξιότητας, ντροπής, θλίψης ή και θυμού. Η διαχείριση τους διαφέρει από άτομο σε άτομο, όμως σε γενικές γραμμές είναι πολύ πιθανό τα συναισθήματα αυτά να οδηγήσουν σε συμπεριφορές παραίτησης και κοινωνικής απομόνωσης. Τελικά το βίωμα της απώλειας της εργασίας ως προσωπική αποτυχία, πολύ συχνά εγκλωβίζει το άτομο σε ένα φαύλο κύκλο αυτολύπησης, ματαιότητας και ακινητοποίησης που μειώνει όλο και περισσότερο την πιθανότητα να βρει μια νέα εργασία.

Τι αλλαγές συμβαίνουν στην οικογένεια όταν ένας ή και οι δύο γονείς βρίσκονται στην συνθήκη που περιγράψαμε παραπάνω; Πως επηρεάζεται η λειτουργικότητα της; Δεν χρειάζεται να πούμε πως η οικογένεια είναι ένα από τα σημαντικότερα «κύτταρα» του κοινωνικού ιστού. Αυτό το μικρό «κύτταρο» αλληλοεπιδρά και αλληλοεπηρεάζεται από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, εξυπηρετώντας συγκεκριμένους σκοπούς. Οι βασικοί σκοποί που η λειτουργία της οικογένειας εξυπηρετεί, είναι αυτοί της αναπαραγωγής, της εκπαίδευσης, της ασφάλειας και της ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης των μελών της. Εάν πάρουμε με τη σειρά αυτούς τους σκοπούς, θα δούμε πως καταρχήν όταν ένας γονέας είναι εγκλωβισμένος στον φαύλο κύκλο των συναισθημάτων που απορρέουν από την ανεργία και ζει σε συνθήκες οικονομικής ανασφάλειας, είναι πολύ πιθανό για συναισθηματικούς και οικονομικούς λόγους, να διστάσει να φέρει στον κόσμο νέα μέλη.

Η αναπαραγωγική της λειτουργία επηρεάζεται λοιπόν αρνητικά από την έλλειψη εργασίας. Σε σχέση με την εκπαίδευση, παρότι θεσμικά στη Ελλάδα τη λειτουργία αυτή την έχει αναλάβει το κράτος, η οικογένεια παραδοσιακά έχει ένα σημαντικό κομμάτι εμπλοκής και φροντίδας, ενισχύοντας και παροτρύνοντας τα παιδιά να ασχοληθούν με εξωσχολικές δραστηριότητες. Όταν όμως οι γονείς στερούνται των οικονομικών μέσων ή είναι οι ίδιοι αποσυρμένοι συναισθηματικά, αντιλαμβανόμαστε πως και αυτή η λειτουργία επηρεάζεται αρνητικά. Αναφορικά με την ασφάλεια και την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, βασική προϋπόθεση για να επιτευχθεί είναι η ύπαρξη θετικού κλίματος, σταθερότητας και συνοχής μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Οι αρνητικές ψυχοσυναισθηματικές αλλαγές που επιφέρει η ανεργία στους γονείς, μεταβάλει τις ισορροπίες, μεταφέρεται στα παιδιά και τελικά επηρεάζει αρνητικά και αυτή τη λειτουργία της οικογένειας με σημαντικό κόστος για την ψυχική και συναισθηματική σταθερότητα των παιδιών μακροπρόθεσμα.
Πως μπορεί λοιπόν ένας γονέας να κινηθεί για να αντιμετωπίσει την σύγχρονη πραγματικότητα της ανεργίας που πιθανά έχει ήδη επιπτώσεις σαν αυτές που αναφέραμε παραπάνω στην οικογενειακή του ζωή; Το πρώτο βήμα είναι να ζητήσει βοήθεια. Υπάρχουν δωρεάν εξειδικευμένες υπηρεσίες που στόχο έχουν να τον ενισχύσουν συναισθηματικά και πρακτικά, να ξαναδεί την επαγγελματική του πορεία και να βάλει ένα προσωπικό πλάνο για την απόκτηση μιας θέσης εργασίας που θα είναι κοντά στις δεξιότητες, τα ενδιαφέροντα, τις κλίσεις και τις αξίες του.

Παρότι μια τέτοια προσέγγιση φαντάζει πολυτέλεια στη σημερινή πραγματικότητα, είναι μια προσέγγιση που δίνει το μέγιστο των πιθανοτήτων για την απόκτηση αλλά και τη μακροπρόθεσμη διατήρηση της θέσης εργασίας, δεδομένου πως δεν είμαστε όλοι κατάλληλοι για ένα επάγγελμα. Σε αυτή τη λογική ο γονέας μπορεί να υποστηριχθεί στην επικαιροποίηση των γνώσεων του σε ένα υπάρχον επαγγελματικό αντικείμενο, στην αναζήτηση και ένταξή του σε κάποιο νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, στην εξοικείωσή του με τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας και τις διαδικασίες αίτησης για μια θέση εργασίας (βιογραφικό σημείωμα, συνέντευξη επιλογής προσωπικού κλπ), καθώς και να βοηθηθεί στην καλλιέργεια των λεγόμενων μεταφερόμενων δεξιοτήτων (επικοινωνία, διαχείριση άγχους, διαχείριση συγκρούσεων, διαχείριση χρόνου κλπ). Τέτοιες υπηρεσίες επαγγελματικής συμβουλευτικής μπορεί κανείς να αναζητήσει στην πόλη της Καλαμάτας, στο Κέντρο Επαγγελματικής & Οικογενειακής Υποστήριξης των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος. Παράλληλα στο κέντρο εκπαιδεύονται δωρεάν γονείς στην πιστοποιημένη χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών.

---

Στοιχεία επικοινωνίας:
Κέντρο Επαγγελματικής και Οικογενειακής Υποστήριξης, Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος
Βιλεαρδουίνου & Αγ. Ιωάννου Καλαμάτα (ιστορικό Κέντρο Καλαμάτας)
Τηλέφωνο: 2721600725
Email: sosdaycarekal@sos-villages.gr

ΠΗΓΗ: https://www.eleftheriaonline.gr/local/koinonia/koinoniki-drastiriotita/item/170071-anergia-stin-oikogeneia-epiptoseis-kai-protaseis