ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΑΣΕΛΓΟΥΣΕ ΣΕ ΑΝΗΛΙΚΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΟ ΙΩΣΗΦΟΓΛΕΙΟ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ (ΠΑΙΔΟΠΟΛΗ :ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ)

Η ΕΙΔΗΣΗ:

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΑΣΕΛΓΟΥΣΕ ΣΕ ΑΝΗΛΙΚΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΟ ΙΩΣΗΦΟΓΛΕΙΟ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ (ΠΑΙΔΟΠΟΛΗ :ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ)

www.NeaSmyrnilive.gr /  Ιωσηφόγλειο

ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ :

·      Το αρμόδιο Υπουργείο αγνοεί σήμερα πόσα παιδιά έχει στην άμεση (ΝΠΔΔ) ή έμμεση (ΝΠΙΔ, ΜΚΟ...) ευθύνη του για φροντίδα.

·      Οι φορείς που φιλοξενούν/φροντίζουν/επιμελούνται/διαπαιδαγωγούν τα παιδιά, εφαρμόζουν ο καθένας τη δική του πολιτική και τα αποτελέσματα ποικίλουν στον άξονα άριστα έως ακόμα και βλαπτικά για τα παιδιά.

·      Ο έλεγχος είναι ευκαιριακός (επιθεωρητές Υπουργείου), εστιασμένος «στην εύρυθμη λειτουργία» όπως αυτή γίνεται κατανοητή μέσα από τον περιορισμό των  νομικών και διοικητικών κανόνων.

·      Οι πιστοποιήσεις «οπισθοχώρησαν» πριν ξεκινήσουν.

·      Το σύστημα αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων της Παιδικής Προστασίας «όπως γίνεται» δεν έχει κανένα όφελος ως προς τους εξυπηρετούμενους (όλοι άριστοι, φιλότιμοι, κ.λ.π.- πολύ κακό όμως το αποτέλεσμα), μπορεί να αποτελεί και ένα άλλοθι με αρνητικά αποτελέσματα.

·      Οι περισσότεροι φορείς (ΝΠΔΔ) αγνοούν, παραμελούν και πάντως δεν έχουν ενσωματώσει Συστάσεις και κατευθύνσεις  της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

·      Η δια βίου εκπαίδευση είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η εποπτεία και υποστήριξη των εργαζομένων είναι ανύπαρκτη επίσης.

·      Τα δικαιώματα των παιδιών; Ουδέν σχόλιο.

Συνεπώς: ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΣΧΕΙ.

Η Παιδόπολη ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ, παραδοσιακό ΄Ιδρυμα, στο κέντρο της Ελλάδας, στο κέντρο της Αθήνας, συμβαίνει στην παρούσα φάση να είναι ένας θλιβερός – θαμπός καθρέπτης αυτού του συστήματος.

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ:

Ο ισχυρισμός μας συνδέεται με τα παρακάτω ερωτήματα (επιπλέον αυτών που η κα Μ.Ζ) υποβάλλει στην επιστολή της.

·      Ποιός παράγοντας της Παιδόπολης «έδωσε το στυλό» στην κα Μ.Ζ; Ήταν αυτή και μόνον αυτή, που έπρεπε «να βγάλει το φίδι από την τρύπα»; Πως ένα νέο άτομο που δικαιούται επιτέλους να πορευθεί σε μια ήσυχη ζωή παίρνει ουσιαστικά  μόνη της την ευθύνη της προστασίας των μικρότερων παιδιών; Γιατί είναι ένα «παιδί» (αρκετά ¨γενναίο» οπωσδήποτε) που χρειάζεται να προστατεύει τα παιδιά; Οι αρμόδιοι γι’ αυτό ενήλικες που είναι; τι κάνουν,; πως έχουν κατανοήσει τον ρόλο και την ευθύνη τους;

·      Οι (εκτός του συγκεκριμένου κοινωνικού λειτουργού) εξειδικευμένοι φροντιστές των παιδιών δεν έχουν ήδη διδάξει στα παιδιά το σύστημα μη τραυματικής και έγκαιρης αναφοράς της παραβίασης των ατομικών τους δικαιωμάτων;; Γιατί; (Να υποθέσουμε ότι στα δικά τους παιδιά το έχουν πράξει;)

Ø  Απευθύνθηκαν μήπως αλλά κανείς δεν τις πίστεψε, δεν τις πρόσεξε, «δεν θέλησε να ανακατευτεί» ;

Ø  Δεν είχαν εμπιστοσύνη σε κανέναν για ν’ απευθυνθούν ; Είναι σα να λέμε «ορφανά φροντιστών» ; Πόσοι είναι οι υπάλληλοι; Γιατί σε κανέναν; Γιατί κανένας ;  Να υποθέσουμε ότι μια έφηβη, που μένει έγκυος χρειάζεται να φτάσει στον 6^ο μήνα για να το αντιληφθούν οι φροντιστές της, αφού σε κανέναν δεν έχει εμπιστοσύνη; (Και αυτό ονομάζεται: επιμέλεια ανηλίκων;;)

·      Είναι το μόνο περιστατικό που πλήττονται σοβαρά κάποια δικαιώματα παιδιών στο συγκεκριμένο χώρο, το τελευταίο διάστημα; Τι θα σημαίνει αν αποδειχθεί ότι η έλλειψη εμπιστοσύνης και απεύθυνσης στο προσωπικό είναι  εκτεταμένη κατάσταση ;

·      Γνωρίζουμε τον συχνό και ατεκμηρίωτο ισχυρισμό των χώρων αυτών, ότι δηλαδή: «τα προσωπικά  προβλήματα των παιδιών» ευθύνονται για μια αρνητική εξέλιξη της ζωής τους,  ίσως και για τη διατύπωση παρόμοιων κατηγοριών στους φροντιστές τους!!! Μα για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων οι γονείς και οι αρμόδιοι εισαγγελείς εμπιστεύονται τα παιδιά στους εξειδικευμένους επιστήμονες. Συνεπώς, πριν η ευθύνη μοιραστεί «με επιστημονικά επιχειρήματα», μήπως πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και απλά, λογικά επιχειρήματα;;

·      Ποιό είναι το όριο που η κακώς εννοούμενη «συναδελφική αλληλεγγύη» θα δώσει την απόλυτη προτεραιότητα στο απόλυτο συμφέρον των παιδιών; Γιατί τόση χρόνια σιωπή από επιστήμονες μάλιστα παιδαγωγούς ;

·      Τα ονόματα των παιδιών είναι παντού, της αρμόδιας διοικήτριας πουθενά. Γιατί ;

·      Τι βαθμό είχε στην αξιολόγησή του ο συγκεκριμένος υπάλληλος ; Πως ήταν γενικότερα η επαγγελματική του στάση και ικανότητα; Ποιο εργασιακό του επίτευγμα δικαιολογούσε την προαγωγή του στη θέση του Προϊσταμένου, προαγωγή που πριν λίγους μήνες του έδωσε η ίδια διοικήτρια που τώρα μεθόδευσε την καταγγελία του ;

·      Πως κατοχυρώνονται οι εργασιακές θέσεις και σχέσεις όταν κάθε διορισμένος διοικητής που έρχεται, προβιβάζει και υποβιβάζει κατά το θυμικό του; Συνολικά, ασκείται διοίκηση με βάση σχετικές γνώσεις και κανόνες, με το θυμικό ή με ποιο άλλο σύστημα ;

·      Τώρα που αυτά τα γεγονότα έχουν πάρει τη συγκεκριμένη έκταση και στον εσωτερικό χώρο (παιδιά, υπόλοιπο προσωπικό), ποιά συγκεκριμένα μέτρα έχουν παρθεί για να επανα-οργανωθεί το χάος και να μην παρακωλύεται η ομαλή καθημερινότητά τους;

Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα θα διευκολύνει πιθανώς  το έργο των αρμόδιων (εισαγγελέας, αστυνομία ανηλίκων…),  που έχουν αναλάβει την υπόθεση της απόδοσης δικαιοσύνης.

Θα βοηθήσουν όμως και στην εκτίμηση του πόσο πολύ πάσχει το υποσύστημα ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ. Και αν για το εθνικό σύστημα παιδικής προστασίας δε μπορεί να γίνουν άμεσες και ουσιαστικές ενέργειες, τουλάχιστον για το συγκεκριμένο ίδρυμα  οι άμεσες και δραστικές παρεμβάσεις  επιβάλλονται.  

Αλλιώς…  «Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»……

ΣΟΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑ